Gerrit,
“Toen ik vervroegd met pensioen ging wilde ik graag iets doen met mijn vrije tijd. Ik kwam in contact met Burennetwerk van de VMCA en dat heb ik geweten…ik doe nu allerlei verschillende klusjes bij mensen thuis: een lamp ophangen, een kast in elkaar zetten en ook een praatje maken. Zo kwam ik vorig jaar in contact met George. We hebben een goede klik samen. Ik kom één keer in de week en dan praten we over van alles en nog wat. Want praten kan George erg goed. Hij vertelt over de Amerikaanse en Britse geschiedenis en dat vind ik erg interessant. We kletsen een uurtje en dan ga ik weer naar huis. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik alleen de klussen doe die ik leuk vind. Bij George merk ik echt dat hij het waardeert dat ik kom en dat is heel fijn. Daar doe ik het voor.”

George,
“Ik kijk er elke week weer naar uit dat Gerrit komt. Toen hij voor de eerste keer kwam, bleek dat we elkaar al kenden…hij werkte in de garage waar wij onze auto altijd naartoe brachten! Ik heb NAH (Niet Aangeboren Hersenletsel) en kan slecht zien. Ik ben bij diverse buurtcentra geweest om daar activiteiten te doen, maar in een groep knutselen is niets voor mij. Via Burennetwerk van de VMCA heb ik een maatje gekregen, Gerrit. Eén keer in de week komt hij langs en dan praten we over het nieuws, geschiedenis, stripboeken, eigenlijk wat er maar voorbij komt. We kunnen het prima met elkaar vinden. Ik waardeer het ontzettend dat Gerrit in zijn vrije tijd bij mij komt en dat laat ik hem ook merken. Langzaam merk ik dat onze band hechter wordt en dat er een vriendschap ontstaat. Missschien kan hij binnenkort wel vaker komen…”